Dutch language

How to pronounce soutane in Dutch?

Full Transcript

Het was niet zoals nu.
Veel bezoekers kunnen dat niet begrijpen.
Ze zien hier een machtige beweging:
syndicaten, coöperatieven, mutualiteiten, een felle arbeidersbeweging.
Ze weten niet hoe moeilijk het geweest is 70 jaar geleden.
We kunnen niet genoeg de pioniers bekendmaken aan de leiders van vandaag.
Opdat zij daarin een les zouden kunnen vinden.
Jozef Cardijn vraagt om de pioniers van de arbeidersbeweging niet te vergeten.
50 jaar na zijn dood herdenken we hem zelf als één van die pioniers.
Hoe moeilijk het geweest is, ervaart hij als kind aan den lijve.
Met de hondenkar brengt hij steenkool rond.
De armste gezinnen in Halle kunnen zelfs geen kleine zak betalen.
De meeste kinderen gaan op hun 9de naar de fabriek.
12 uur per dag.
Velen snuiven ether.
Seksueel misbruik is schering en inslag.
Zijn eigen ouders knopen de eindjes aan elkaar.
Een winkeltje dat niet genoeg opbrengt,
groente telen en verkopen,
een volks café waar discussies klinken over stakingen en betogingen,
het handeltje in steenkool.
's Morgens en 's avonds gingen groepjes arbeiders en arbeidsters
op klompen van hun dorp naar het station en terug.
Er was sprake van stakingen en opstanden in Wallonië.
Volksmenners kwamen toespraken houden.
Het waren bijna allemaal socialisten.
Op priester Daens na.
Als jonge snaak sloop ik tussen het publiek om naar zijn politieke redevoeringen te luisteren.
Na z’n eerste communie moet hij zelf naar de fabriek.
Hij is dan 11.
Hij mag al van geluk spreken dat hij 2 jaar langer dan de meeste kinderen naar school mocht.
De avond voor z’n 1ste werkdag komt Jozef uit z’n bed.
Hij smeekt zijn vader om verder te mogen leren om priester te worden.
Het is een zwaar offer voor het gezin Cardijn.
10 jaar later sterft zijn vader.
Op z’n 53ste.
‘Doodgewerkt’, zei men toen.
Hij zweert zijn vader op zijn sterfbed om als priester te zullen vechten voor sociale rechtvaardigheid.
Jozef studeert dan aan het kleinseminarie van Mechelen.
Voor zijn vroegere schoolmakkers die in de fabrieken werken
is hij een vriendje van de kapitalisten geworden.
Mijn vroegere kameraden, slimmer en devoter dan ik,
hadden zich tegen de Kerk gekeerd.
Ze wilden niets meer met me te maken hebben.
Het was een dolksteek in m’n hart.
Ik zocht naar de oorzaken van dit verlies en beloofde om me de rest van m’n leven
in te zetten voor hun redding.
Maar voor kardinaal Mercier is de jonge priester een sociale utopist.
Hij stuurt Cardijn naar Waver om Latijn te geven aan kinderen van de burgerij.
5 jaar later krijgt hij zijn kans als onderpastoor in Brussel.
Hij doorkruist het land per trein en tram om studiekringen voor jonge arbeiders op te richten.
De Kristelijke Arbeidersjeugd KAJ wordt een universiteit van het leven
voor tienduizenden jongeren die niet kunnen studeren.
Sommige kajotters, zoals ze worden genoemd,
groeien uit tot bekende politieke en syndicale leiders.
De KAJ wilde jonge arbeiders en arbeidsters leren
om door zien, oordelen en handelen zelf hun problemen te ontdekken, te begrijpen en op te lossen.
In de internationale beweging van organisaties leerden jonge arbeiders
om zelf leider, propagandist en bestuurder te zijn.
Dat gebeurt niet zonder tegenstand.
Kardinaal Mercier en de Belgische kerkelijke hiërarchie
zijn tegen een zelfstandige organisatie voor katholieke arbeiders.
Zij willen alle katholieke jongeren samenbrengen in één organisatie,
de Association Catholique de la jeunesse Belge.
Als beeld van de eenheid van het mystieke lichaam van Christus.
Maar ook vanuit een bevoogdende reflex.
De KAJ zien ze als een bedreiging.
Cardijn zoekt steun in Rome.
Terwijl Daens niet werd ontvangen door paus Pius X,
krijgt Cardijn wel zijn audiëntie bij Pius XI.
Als de paus hoort dat Cardijn in België wordt tegengewerkt,
geeft hij hem de opdracht om de internationale KAJ te leiden.
Paus Pius XI heeft de KAJ gered.
Na mijn gesprek met hem in Rome,
heeft de paus in een speciale audiëntie
de KAJ erkend als zijn manier om de arbeidersklasse te herkerstenen.
“De eerste apostelen van de arbeiders zullen zelf arbeider zijn.
De KAJ is een instelling van de Kerk.
Het is mijn instelling.”
In 1935 en ‘50 komen 100.000 kajotters uit 50 landen bijeen op de Brusselse Heizelvlakte.
In ‘57 pelgrimeren meer dan 30.000 jonge arbeiders vanuit de hele wereld naar Rome.
Wereldjongerendagen avant la lettre.
Als Cardijn 83 is, dient hij zijn ontslag in als aalmoezenier van de internationale KAJ.
Paus Paulus VI antwoordt door hem bisschop en kardinaal te maken.
Cardijns eerste reactie.
Onmogelijk!
Ik kan niet ingaan tegen mijn eed van trouw aan de arbeiders.
De scharlaken soutane en al die andere kardinaaldingen
gaan samen met een bepaalde mentaliteit.
Met eer die mensen verwacht worden je te geven.
Op het einde denk je dat je God bent, omdat je in het rood gekleed gaat!
Maar de paus stelt Cardijn gerust.
Hij moet niet als kardinaal komen sterven in Rome,
maar wereldwijd blijven pleiten voor zijn KAJ.