Dutch language

How to pronounce rewind in Dutch?

Full Transcript

Een nieuwe aflevering en dus een nieuw fragment van de ploeg Team Jumbo-Visma waarop we gaan
terugblikken.
We gaan voor dat fragment niet heel ver terug in de tijd.
We gaan dat doen met een man die van alle markten thuis is.
Veldrijden, tijdrijden en afgelopen jaar etappewinnaar in de Tour de France.
Dames en heren, welkom bij Rewind.
Een bijzonder welkom bij het programma Rewind waarin we met de wielrenners van Team Jumbo-Visma
gaan terugblikken op historische fragmenten.
Aan de lijn heb ik als het goed is nu Wout van Aert.
Goedenavond Wout!
Hoe is het met je?
Goed!
Ik ben gelukkig gezond.
Ik denk dat dat al heel wat is in deze tijd.
Ook mijn naaste familie is gezond.
Dat vind ik toch wel heel belangrijk.
En voor de rest proberen we bezig te blijven en ons te vermaken in deze crisis.
Ik las op Instagram dat het je een beetje ontbrak aan motivatie de afgelopen dagen om
te trainen.
Hoe is dat nu?
Dat is nu wel een stuk beter.
Ik denk dat het in eerste instantie wel een normale reactie was.
Voor ons was dit de belangrijkste periode van het jaar waar we aan gingen beginnen.
En waar we zo hard voor gewerkt hadden.
En in mijn geval ook na een hele lange revalidatie die eraan vooraf is gegaan.
Dus voor mij was het wel een enorme tegenvaller om je programma op het laatste moment ineens
omgegooid zien te worden.
Ik denk dat het nu voor iedereen duidelijker is hoe ernstig deze situatie is.
Ook voor mijzelf.
Ik besef maar al te goed dat sport nu een beetje op de tweede plaats komt en dat we
geduldig moeten zijn tot het moment dat het wel weer kan.
Heel begripvol.
Maar je dacht dat je toch maar beter een weekje rust kon pakken dus?
Toch wel!
Waar ik angst voor had, was het feit dat ik gewoon zou blijven verder doen in de hoop
dat we snel weer konden koersen.
En dat achteraf zou blijken, zoals nu wel duidelijk is geworden, dat het veel langer
gaat duren dan eerst gedacht.
Dan ben je eigenlijk maanden aan een stuk half blijven trainen waardoor de vermoeidheid
zich toch opstapelt.
Dat wilde ik voorkomen.
Ik wilde een periode om alles te resetten en toch die rustperiode gehad hebben om zo
de honger om te koersen weer terug te krijgen.
Dat kwam al sneller dan gedacht.
Ik denk dat ik vijf dagen niet gefietst heb en daarna ben ik langzaam terug begonnen.
Maar die honger is er nu dus weer.
En er wordt weer getraind.
Dat is mooi.
Er zijn natuurlijk ook andere renners, ook van de ploeg, die hun dagen toch anders moeten
invullen.
We hebben dezelfde vraag gesteld aan Taco van der Hoorn en die maakte er het volgende
dagboek over.
Goedemorgen!
Ik ga jullie vandaag meenemen in hoe ik mijn dag doorkom in deze tijd.
Het is niet heel veel anders dan normaal.
Dit is het vaste ochtendritueel; de krant.
Havermout erbij.
Teff, peer, kaneel, melk.
Dan hebben we nog koffie en thee.
Hier geen fancy koffiemachine, maar gewoon koffie en thee op de ouderwetse manier.
Waarom zeg ik koffie en thee?
Omdat ik dorst heb en omdat het lekker is.
En ik kan ook niet kiezen.
Jan-Willem is inmiddels ook wakker.
En wat staat er op het programma vandaag?
Dertig dertigs en een rustige duurtraining.
Dat wordt dus afzien.
Voordat ik op de fiets stap gaan we eerst even wat mobiliteitsoefeningen doen en wat
rekken.
En mentaal voorbereiden op het afzien, op het helemaal naar de klote gaan.
Ik zit nu op de Parijs-Roubaix-fiets van de ploeg die nu niet verreden kan worden.
Dus we hebben tijd om wat nieuwe routes te verkennen.
De training zit er weer op.
Het was afzien.
Nu lekker uitbollen naar huis door het Wageningse land.
Daarna even herstellen.
Een van de belangrijkste dingen: Eten!
Teff pannenkoeken en eventueel beleg.
Ik heb geen idee of het lekker is, maar dat zullen we gaan zien.
Jan-Willem hoe komen we de tijd door?
Ja, zoeken naar de rechte stukjes?
Onze eigen puzzel.
Training twee van vandaag.
Het is fantastisch weer dus dan doe ik er graag een paar uurtjes bij.
Soms is de motivatie iets minder.
Dan probeer ik naar afleiding te zoeken.
Ik ben in deze periode ook veel bezig met krachttraining.
Ik probeer wat aan de explosiviteit te doen.
De dingen waar je normaal gezien geen tijd voor hebt.
Daar kun je je nu mooi op focussen.
Dit is ons avondvermaak.
Uiteindelijk is dit gewoon Yahtzee met Jan Willem van Schip.
Ik hoop dat jullie genoten hebben.
Ik hoop dat jullie allemaal gezond, gelukkig en fit blijven.
Houdoe!
Ja, Wout!
Er wordt heel veel gespeculeerd over het restant van het wielerseizoen.
Er wordt heel veel gezegd ook over de Tour.
Of de Tour wel of niet moet doorgaan.
Hoe sta jij er nu in?
Moeten we de Tour gaan opschuiven?
Zonder publiek gaan rijden?
Of moeten we er compleet van afzien.
Wat wil jij?
Ik denk dat het ten eerste niet belangrijk is wat ik ervan denk en van wat ik wil.
Er zijn een heleboel mensen met verschillende meningen.
Ik denk dat we vooral moeten denken in het belang van het wielrennen.
We zijn een heel fragile sport.
De verdiensten die we hebben hangen volledig af van sponsoren.
En als we niet kunnen koersen dit jaar dan dreigt er voor veel ploegen een probleem te
ontstaan, denk ik.
Dat moet in alle opzichten vermeden worden.
Als het dan een optie is om koersen te rijden achter gesloten deuren of met minder publiek
of op een virtuele manier zoals vorige week met de Ronde van Vlaanderen, dan lijken mij
alle opties reëel om over na te denken.
Dat is in ieder geval mijn mening om er zo tegenaan te kijken.
Als je mij vraagt wat ik zelf het leukste zou vinden?
Dan zou ik het fantastisch vinden om halverwege de zomer een herstart te maken en een compact
seizoen te hebben met de Tour en de grote monumenten.
Dat we dan nog twee, drie maanden volle bak kunnen koersen van de ene mooie wedstrijd
naar de andere.
Dat lijkt mij ook wel een keer leuk.
En die kans ligt er nu.
Dus van mij mag het dat zijn, maar ik weet niet of dat heel realistisch is.
Je hebt meegedaan aan de virtuele Ronde van Vlaanderen.
Hoe heb je het ervaren?
Hoe was dat?
Was het leuk?
Is het zwaarder?
Het was eigenlijk helemaal niet leuk.
Ik was niet echt goed voorbereid.
Zoals ik net al aangaf, heb ik een paar dagen rust gepakt.
Mijn hoofd stond niet echt naar koersen de laatste weken.
En dan word je een beetje out of the blue in zo’n wedstrijd gezet.
Op de rollen fietsen is sowieso al lastiger mentaal dan gewoon op de weg te fietsen.
Het mooie van zo’n echte koers is natuurlijk ook dat je met de fans in contact staat.
Nu hebben ze daar ook een oplossing voor gevonden.
Kijk even mee, want jij had vorige week samen met Jos van Emden een meet en greet met enkele
fans van Team Jumbo-Visma.
En dat ging er zo aan toe.
Hallo.
Hoi allemaal.
Ik heb van onze ploeg de vraag gekregen om deze meet en greet te doen.
Wout, zou je liever Parijs-Roubaix winnen of de Ronde van Vlaanderen?
Dat is meteen een hele goede vraag.
Ik zou ze het liefste allebei winnen, maar dat is gulzig natuurlijk.
Als ik moet kiezen dan toch graag Roubaix.
Het is toch een specialere wedstrijd dan de Ronde.
Oké mensen.
Bedankt.
Salut allemaal.
Dag!
Daag!
Dit lijkt me heel bijzonder Wout om te doen.
Ja, dat was het zeker ook.
Ik had er op voorhand niet echt bij nagedacht, maar je komt in een groepsgesprek met meer
dan twintig mensen.
En dan dreigt het toch al snel een kippenhok te worden.
Ik kreeg dus een beetje de leiding opgedrongen.
Zo hebben we toch geprobeerd om de mensen een kans te geven hun vragen te stellen.
Het was heel leuk.
Er was een uur ingepland, maar voordat we het wisten waren we twee uur verder.
En zo was er weer een avond voorbij in deze saaie periode.
Ja, mooi!
En er staan nog meer meet en greets op het programma.
Ook voor andere renners.
Als je er meer over wilt weten?
Ga dan naar de sociale kanalen van Team Jumbo-Visma.
Wout, we gaan op een historisch moment terugblikken.
Dat is waar het in deze uitzending om draait.
Je hebt ook iemand mogen uitnodigen voor dit gesprek.
Daar kom ik straks op terug.
Leg me allereerst uit op welk historisch moment we gaan terugblikken.
We gaan het hebben over mijn etappezege in de Tour van vorig jaar.
Het is op de weg toch mijn mooiste zege in mijn carrière.
En de grootste zege die ik voor Team Jumbo-Visma gehaald heb.
Op internationaal niveau was het ook mijn doorbraak.
Het is een moment waar ik dus heel graag op terugkijk.
Ja!
Je mag zelf bepalen hoe je dat moment wil herbeleven.
We gaan natuurlijk even terug naar die dag.
De tiende etappe, die eindigde in Albi.
Hoe beleef je dit weer als je dit ziet?
Het is nog steeds een kippenvel moment.
Het is toch altijd bijzonder om die beelden terug te zien.
Ik heb ze natuurlijk al vaak gezien, maar het valt me steeds vaker op welke sprinters
ik daar geklopt heb.
Toch wel uniek.
Over die sprinters wil ik het straks nog hebben.
Ik wil het eerst hebben over het laatste shot dat we zojuist zagen.
Daar zit toch alle emotie in?
Kun je me uitleggen wat daar gebeurt?
En wie dat is?
Klopt.
Het is het moment dat ik toekwam op het hotel.
Het was de dag erna rustdag en we sliepen vlakbij de aankomst.
We waren er vrij snel.
Toen ik boven kwam, zag ik Wesley terug.
Hij is mijn vaste verzorger.
Dat was toch een speciaal moment.
Zeker omdat hij de enige was van mijn eigen entourage die in de buurt was die dag.
Mijn vrouw en ouders waren er die dag niet.
Het was belangrijk voor mij dat hij erbij was en dat ik even mezelf kon zijn.
Wesley hangt nu aan de andere kant van de lijn.
Wesley Theunis goedenavond.
Jij bent verzorger bij de ploeg Team Jumbo-Visma.
Hoe heb jij deze dag beleefd?
Kun je het allemaal nog terughalen, die dag?
Van het begin tot het einde, ja.
Emotionele dag ook.
Ik weet dat ik op het laatste punt stond, op twintig kilometer voor de aankomst, met
bidonnen.
De laatste twintig kilometer heb ik gevolgd op de koersradio.
Dat was wel nagelbijten toen.
Wat was het eerste moment dat jullie elkaar zagen?
Was dat het moment dat jullie elkaar in de hotelkamer tegenkwamen?
Ja, dat klopt.
Ik was op dat moment Mike Teunissen aan het masseren.
Toen Wout binnen kwam, was dat de eerste keer dat ik hem zag na de aankomst.
Wout, kun je eens uitleggen waarom Wesley zo belangrijk voor je is?
En waarom je hem eigenlijk bij dit moment wilde betrekken.
Ik ken Wesley al veel langer dan van alleen bij Team Jumbo-Visma.
Hij volgt mijn carrière al een tijdje en we zijn ook goede vrienden geworden.
Onze vrouwen kennen elkaar goed.
Ze komen goed overeen.
En we gaan ook met elkaar om buiten de koers.
Zoals ik net zei vind ik het belangrijk om vrienden en familie rond mij te hebben.
De Tour is een lange koers.
Ver van huis.
Het is niet haalbaar dat iedereen overal aanwezig is.
Net die etappe, toen ik won, waren mijn vrouw en ouders er niet.
Wesley is er als verzorger altijd bij.
Als verzorger weet hij heel goed hoe hij mij moet aanpakken.
Hij staat ook niet als eerste te springen als ik een etappe win.
Ik zag hem zojuist wel springen in dat fragment hoor.
Supporteren doet hij wel altijd natuurlijk.
Hij is er ook als het een keer minder gaat.
Hij voelt ook prima aan wanneer hij beter niks kan zeggen en wanneer wel.
Dat apprecieer ik enorm.
Ben jij stiekem wel eens jaloers op Wesley, Wout?
Waarom?
Hij heeft toch al een keer de Ronde van Vlaanderen gewonnen.
Dat is waar.
Daar gaat dit jaar geen verandering in komen denk ik.
Of misschien wel, maar voorlopig in ieder geval niet.
Wesley is vroeger ook profwielrenner geweest.
Hij vertelt er eigenlijk veel te weinig over tegen mij.
Ik was ook niet goed genoeg.
Zijn palmares is vrijwel ongekend voor mij, maar ik kom er steeds meer achter dat hij
wel talent had.
Die etappewinst.
Wist je hoe belangrijk dat voor hem was, Wesley?
Als je een etappe kunt winnen in de Tour is dat het hoogst haalbare zou ik zeggen.
Misschien de Olympische Spelen.
Ik schat een Touretappe hoger in dan een klassieker winnen.
Daar was ik mij wel van bewust.
In hoeverre was Wout ermee bezig in de dagen ervoor?
Om echt een etappe te winnen.
Er speelden toch ook veel andere belangen.
Tuurlijk.
Hij was er zeker mee bezig.
Hij was al een keer tweede geweest.
Hij heeft ook een paar keer geprobeerd mee te zitten in een ontsnapping.
Dat lukte telkens net niet omdat ze hem niet lieten rijden.
Dat begon toch een beetje te frustreren bij hem.
Ik heb toen ook gezegd: als je goed bent dan ben je dat morgen ook en waarschijnlijk de
dag erna ook.
Je moet het gewoon blijven proberen.
De puzzelstukjes zijn dan allemaal in elkaar gevallen met de overwinning tot gevolg.
Vind je dat dan fijn, Wout?
Dat hij je een beetje met beide benen op de grond zet of je mentaal ondersteunt.
Jazeker.
Als je ’s avonds op massage komt, is dat voor iedere renner toch een rustmoment.
Als je dat dan kan doen bij iemand waarmee je over alles kunt praten en niet alleen over
de koers, heeft dat voor mij een grote meerwaarde.
Hij doet er mij ook aan denken dat ik twee dagen voordat ik won van de ploeg de kans
kreeg om mee te gaan in een ontsnapping, maar dat het tot twee keer toe niet lukte.
De dag dat ik won, was het eigenlijk de bedoeling dat we met Dylan gingen sprinten.
Dat liep plots anders.
Dan heeft Wesley gelijk dat die goede benen niet ineens weg zijn.
En dat geduld soms heel belangrijk is.
Hoe heb je die laatste honderd meter beleefd?
Je had toen enkel nog een strijd met Viviani.
Dat kan ik mij nog heel goed herinneren.
Ik was de sprint heel vroeg aangegaan.
Ook wel bewust.
Het is zo dat als ik de sprint laat begin, ik vaak mindere sprints rijd.
Ik moet het hebben van een lange, zware sprint.
Net voor de streep kwam Viviani naast me rijden, hij kwam zelfs nog even voorbij mijn voorwiel.
Het enige wat ik toen dacht, was: dit laat ik niet gebeuren.
Ik moet gewoon zo hard mogelijk blijven sprinten en dan jumpen.
Dat bleek genoeg.
Ik weet nog dat mijn eerste gevoel was dat ik dacht dat ik gewonnen had, maar toen ik
de handen in de lucht stak, begon ik toch te twijfelen.
Het was zodanig nipt dat ik toch zeker nog de bevestiging nodig had van de fotofinish.
Precies.
Die twijfel zien we ook in het moment later.
Daar sta je ook te wachten op de bevestiging, waarna de enorme ontlading komt.
Ik wil toch nog even terug naar de foto dat jij over de streep komt met je handen in de
lucht.
Hoe vaak heb je die foto teruggekeken?
Er zit zoveel emotie in.
Dat is echt prachtig.
Dat begon eigenlijk al heel snel.
Na de finish kreeg ik heel veel vragen van journalisten.
Dat ging veel over het feit dat ik Viviani had geklopt en hoe hij naar mij had gekeken.
Op dat moment had ik de foto nog niet gezien.
Ik snapte de commotie daarom toen ook nog niet.
Toen ik toe kwam in het hotel en Ard, onze perschef, die foto liet zien, toen werd het
mij toch wel duidelijk dat het iets speciaals was.
En dat iedereen mijn overwinning toch onthouden heeft.
Het is zeker mooi om zo aangekeken te worden door zo’n groot kampioen.
In hoeverre was je Tour geslaagd?
Laat ik het zo vragen.
De blessure die ik een paar dagen later opliep, was zo ernstig dat ik niet kan zeggen dat
mijn Tour helemaal geslaagd was.
In principe zou een Tour waarin je een etappe wint altijd geslaagd moeten zijn, maar als
je vervolgens zes maanden buiten strijd bent, is dat toch wat anders.
Het is gewoon tweeledig.
De eerste tien dagen waarin alles super verloopt voor de ploeg en voor mezelf en daarna sloeg
het een beetje om.
Ik kan ook niet zeggen dat het allemaal om zeep was, want die etappeoverwinning vergeet
ik natuurlijk niet meer.
Het maakte het ook gemakkelijker om ermee om te gaan.
Maar het was wel heftig natuurlijk.
Wesley, waar ligt de grote kracht van Wout?
Zijn karakter en zijn mentale weerbaarheid.
Hij is mentaal zeer sterk en hij heeft een goed karakter.
Dat zijn twee punten die je moet hebben om een topcoureur te worden.
En die heeft hij.
Waar ligt Wout zijn plafond?
Dat kun je misschien beter aan hem vragen.
Ik wil het toch eerst van jou horen.
Je kent hem heel goed.
Hij gaat wellicht zelf een politiek correct antwoord geven.
Waar ligt zijn plafond?
Ik weet dat hij bezig is met een paar klassiekers in België.
Ik zie hem er zeker eentje van winnen.
Wout? Nu jij?
Ik hoop dat Wesley gelijk heeft.
Ik heb natuurlijk al een aparte weg afgelegd met de overstap van het veld naar de weg.
Ik heb de laatste jaren zeker ontdekt dat de klassiekers mij liggen.
Mijn grootste doel voor de rest van mijn carrière zal zeker zijn om ooit eens Roubaix of de
Ronde te winnen.
Dat zijn toch de twee belangrijkste monumenten in het voorjaar.
En dat is iets wat ik zeker ga nastreven.
We hopen dat we heel snel weer iedereen op de fiets mogen zien.
En dat de wereld weer normaal en veilig voor iedereen wordt.
Ik wens jullie een veilig verblijf en wil jullie bedanken voor het meedoen aan deze
show.
Dankjewel.
Graag gedaan.
Graag gedaan.
Tot ziens.
Tot zover Wout van Aert en Wesley Theunis, de vaste verzorger van Wout.
Bedankt voor het kijken.
Tot zover ook deze Team Jumbo-Visma Rewind.
Ik wil jullie erop wijzen dat als jullie nog meer content van ons willen zien, je dan even
naar het platform gaat op de URL die nu in beeld verschijnt.
Daar staat nog veel meer leuks op.
Daarop kun je je deze periode absoluut vermaken.
Nogmaals bedankt.
En graag tot een volgende keer.