Dutch language

How to pronounce grafting in Dutch?

Full Transcript

Hoi ik ben Danielle en deze video gaat over het Hartinfarct, in de volksmond vaak hartaanval
genoemd, en in de gezondheidszorg ook vaak myocardinfarct genoemd en dus vaak afgekort
naar MI.
In deze video gaan we het hebben over oorzaken, symptomen, diagnose, complicaties en behandeling.
Eerst even wat overzicht wat betreft ischemische hartziekten.
Het hartinfarct is daar een vorm van, er bestaan ook andere ischemische hartziekten.
Als iemand pijn op de borst krijgt tijdens inspanning, het klassieke verhaal is POB als
je de brug op fietst.
Dan heet dat stabiele angina pectoris.
Wanneer je onvoorspelbare pijn op de borst hebt, bijvoorbeeld in rust, dan heet dit Acuut
coronair syndroom.
Hierbij zie je dan ook ECG veranderingen.
Dit kan dan instabiele angina pectoris zijn, waarbij je niet de bloedwaarde stijging ziet
van troponine, waar we het zo over gaan hebben.
Of een myocardinfarct: waarbij je wel een stijging hebt van troponine.
Om het schema af te maken hebben we 2 soorten hartinfarcten: STEMI en NSTEMI.
Dit komt ook zo nog.
Terug naar het myocardinfarct: Myo staat voor spier, cardio staat voor hart, en infarct
gaat over het weefsel dat doodgaat door gebrek aan doorbloeding.
Het hart pompt natuurlijk bloed naar het lichaam.
Maar ook naar zichzelf.
Dit noemen we de coronaire circulatie.
Als we het hart even bekijken, zien we de drie slagaders zitten: Deze noemen we ook
wel de coronaire arteriën (oftewel de kransslagaderen) en dat bestaat uit de rechter coronaire arterie
(vaak afgekort tot RCA), die -heel verassend, aan de rechter kant van het hart loopt, en
de linker coronaire arterie (LCA) aan de linker kant.
Deze splitst naar twee grote hoofdtakken: de linker anterior descendens (LAD, letterlijk
de linker arterie die aan de voorkant naar beneden gaat) en de Ramus circumflex (RCX,
de tak die met een bocht terugloopt).
In de geneeskunde geven we alles een moeilijke naam, maar eigenlijk is het allemaal minder
ingewikkeld dan het lijkt.
Als er een slagader dicht komt te zitten, Dan krijgen we de situatie van een hartinfarct.
De hartcellen krijgen dan geen zuurstof meer, hierdoor kan de hartcel geen ATP meer maken,
en dus kan het hieraan dood te gaan.
De gevolgen zijn het grootst als de linker ventrikel is aangedaan, de ventrikel die bloed
naar je hele lichaam pompt.
Helaas is dit ook de meest voorkomende vorm van het hartinfarct.
Ischemische hartziekten, waaronder MI komen bijna altijd door atherosclerose, waarbij
de binnenste laag van het bloedvat wordt aangedaan door de risicofactoren zoals roken, overgewicht,
en hoge bloeddruk.
Hierdoor kan slecht cholesterol zich ophopen, hierdoor zal het bloedvat steeds meer geblokkeerd
raken.
Maar het kan scheuren: Waardoor in 1x de bloedstolling op gang komt.
Binnen no time zit het bloedvat dicht, en kan al het weefsel dat erachter ligt geen
bloed meer krijgen.
Als we het hart doorsnijden zien we drie lagen: de binnenste laag heet het endocardium, dan
krijgen we de spierlaag =het myocardium, en dan het epicardium, hier liggen de bloedvaten
op.
Als het bloedvat geblokkeerd raakt, zal er door zuurstofgebrek ischemie ontstaan, en
hoe verder weg van het bloedvat, hoe slechter de cellen er aan toe zullen zijn.
Maar dit is nog omkeerbaar, als de cellen binnen 20 tot 40 minuten weer zuurstof krijgen.
Als het langer duurt zullen de cellen echt dood gaan, wat we necrose noemen.
Dit kunnen we niet meer omkeren.
Dat geeft ook aan waarom het zo belangrijk is om een hartinfarct snel te diagnosticeren,
zodat we zoveel mogelijk hartcellen kunnen redden.
Daarom wordt vaak gezegd: TIME IS TISSUE, tijd is weefsel.
De tijdslimiet van 20 minuten van eerste klachten, dan met de ambulance naar het ziekenhuis,
dan de diagnose stellen EN behandeling geven is in 20 minuten vaak niet haalbaar.
Daarom zien we vaak dat de binnenste gedeelte van het hartweefsel is aangedaan.
Dit geeft op het ECG een specifiek patroon: normaal ziet het ECG er zo uit, maar nu zien
we dat het ST segment, het stukje tussen de S en de T in, daalt.
Omdat we in de geneeskunde altijd alles lastig moeten verwoorden zeggen we dat dit een NIET
ST gestegen hartinfarct is, oftewel een non-ST-elevatie myocard infarct, kortweg een NSTEMI.
Als de situatie langer duurt, zullen steeds meer hartcellen aangedaan worden.
Op een gegeven moment, na een uur of 3 tot 6, hebben we de situatie dat de hele hartwand
is aangedaan.
Dit noemen we transmuraal (door de hele muur).
Hierbij zien we op het ECG een stijging van het ST segment.
Dit noemen we dan een ST elevatie myocard infarct, een STEMI.
De symptomen die iemand krijgt van een hartinfarct zijn een heftige pijn op de borst, vaak een
drukkend gevoel.
Klassiek wordt er verteld dat er een olifant op de borstkas zit, maar 1 van mijn patienten
zei ook Nah niet zozeer een olifant, maar een geit… Nouja, drukkend in ieder geval.
Hierbij kan ook gerefereerde pijn optreden naar bijvoorbeeld de linker arm en of kaak.
Vaak zie je ook wat we noemen vegetatieve verschijnselen, zo genoemd omdat het gevolgen
zijn van de sympaticus van het zenuwstelsel: De Fight or flight reactie: misselijkheid,
braken, zweten, en soms kortademigheid.
Vaak voelt de patiënt zich beroerd, en is angstig.
Als een groot deel van de hartspier is uitgevallen zie je dat er hartfalen optreedt, met daarbij
een lage bloeddruk, en kortademigheid omdat er vocht in de longen ophoopt.
De diagnose stellen we met name met een ECG en lab.
Binnen enkele minuten kan je al ST veranderingen zien, (daling in NSTEMI, of stijging in STEMI)
ook zie je soms spitse T toppen, of juist negatieve t-toppen.
Als het hartinfarct langer geleden is kan je Q-golven zien, een golf die niet normaal
is in een ECG.
Omdat we met een ECG het hart van 12 kanten bekijken(zie video..) kunnen we vaak ook de
plek van het hartinfarct lokaliseren.
Hierdoor zou je bijvoorbeeld hier kunnen zeggen dat het een onderwandinfarct is.
We nemen bloed af om te testen op cardiale markers, waarvan troponine een hele belangrijke
is.
Dit is een stofje dat alleen in hartcellen zit.
Als de hartcellen dan kapot gaan, dan komt het stofje in het bloed terecht.
Deze blijven dan ook enkele dagen verhoogd na het hartinfarct.
Complicaties van een hartinfarct zijn: In de acute situatie:
- Cardiogene shock, als het hart zodanig is aangedaan dat het niet meer voldoende bloed
rond kan pompen.
Zie hiervoor ook de video over shock - Ook kunnen er ritmestoornissen ontstaan,
omdat de geleiding anders wordt door de dode cellen.
In de meest ernstige vorm kan hierdoor ventrikelfibrilleren ontstaan (hartstilstand)
Na een aantal dagen zou er een hart ontsteking kunnen ontstaan, omdat neutrofielen de rommel
gaan opruimen, wat we een pericarditis noemen
Na een aantal weken is het lichaam bezig met het maken van granulatieweefsel, wat littekenweefsel
wordt.
Hierdoor wordt de hartwand zwakker dan ie was, met daarbij een kans op scheuren.
Hierdoor ontstaat dan een harttamponade.
En daarna als het litteken volledig is gevormd, houden we een stuk hartspierweefsel over dat
niet kan samentrekken.
De rest van het hart moet hier dus voor compenseren.
Hierdoor kan hartfalen ontstaan, oftewel decompensatio cordis.
Als een hartklep betrokken is bij het littekenweefsel, zoals nog wel eens gebeurd bij de kleine spiertjes
die de mitralisklep op zijn plaats helpen, kan je falen van je hartklep krijgen, zoals
hier dus mitralisklepinsufficiëntie.
De behandeling is erop gericht om het afgesloten bloedvat zo snel mogelijk weer open te krijgen,
want TIME IS TISSUE, en om de mogelijke complicaties zoveel mogelijk te voorkomen, met name ventrikelfibrilleren.
Ook willen we natuurlijk de patiënt zo comfortabel mogelijk hebben.
Vaak is ambulancepersoneel of de huisarts als eerste betrokken, daar wordt eigenlijk
al begonnen met behandelen: We geven extra zuurstof als de saturatie onder de 93% komt,
we geven ‘een spray onder te tong’ met nitroglycerinespray, nitraten verminderen
de belasting op het hart, dat heeft het nu namelijk wel even zwaar genoeg.
Er wordt bij pijn morfine gegeven intraveneus, en er wordt acetylsalicylzuur gegeven wat
helpt tegen bloedstolling.
Ook wordt er een waaknaald ingebracht: de patiënt kan ineens achteruit gaan.
Dan in het ziekenhuis wordt natuurlijk de riedel van diagnostiek gedaan, en daarna gaan
we het bloedvat weer open proberen te krijgen.
De eerste keus behandeling is om een Percutane Coronaire Interventie te doen (een PCI), in
de volksmond wordt dit dotteren genoemd omdat het bedacht is door meneer Dotter, hierbij
wordt via een hartcatheterisatie het bloedvat weer open gemaakt met een balonnetje.
Vaak wordt ook meteen een stent achtergelaten om ervoor te zorgen dat het open blijft.
Als dit voor wat voor reden dan ook niet kan, wordt er als tweede keuze gekozen voor fibrinolytica
om het stolsel medicamenteus op te lossen, of voor een spoed CABG, coronary artery bypass
grafting, in de volksmond een bypass genoemd.
Hierbij wordt een nieuwe vaatverbinding gemaakt waarbij er letterlijk een omleiding ontstaat
voor het bloed, waardoor het weefsel alsnog zuurstof krijgt.
Daarna zal er worden gekeken naar de lange termijn, waarbij onder andere wordt geprobeerd
de kans op nog een hartinfarct te verkleinen door de de risicofactoren zoveel mogelijk
terug te brengen door leefstijlveranderingen en met medicatie zoals bloeddrukverlagers
en cholesterolremmers.
Ook wordt er vaak hartrevalidatie opgestart.
Dit was de video over het hartinfarct.
Wil je een samenvatting over deze video?
Klik dan hieronder in de beschrijving, en dan mail ik m naar je.
Heb je wat gehad aan deze video?
Geef 'm dan een duim omhoog en abonneer je op mijn kanaal!
Bedankt voor het kijken!